Beleed ik in deze kolommen al eens mijn liefde voor Viking Direct, ook Conrad is een erg handige winkel om te kennen. Ze hebben er werkelijk álles wat een man zich maar wensen kan op het gebied van elektronica. Ideaal als je eens écht niet weet wat je je gezinsleden cadeau moet geven. Want met een elektronische vleesthermometer kun je bést voor de dag komen bij moeder de vrouw, terwijl zoonlief vast te porren is voor een fijne pet met op zonnecellen aangedreven ventilator, of een stoere sleutelhanger met ingebouwde laser. Ook voor meer serieuze zaken kun je bij Conrad terecht. Zelfbouw beveiligingskits en zwembadalarminstallaties, handig voor het tweede huis, complete PC’s, allerhande gereedschap en een enorme hoeveelheid al dan niet radiografisch bestuurbare modelautootjes, treintjes, vliegtuigjes en helikopters. Enfin, voor echte mannen valt er heel wat te likkebaarden bij deze elektronische cornucopia.

Vinden wat je zoekt in Frankrijk is al moeilijk genoeg. Webbrowser Firefox maakt het je een stuk makkelijker. Het zoekvenster in de adresbalk geeft standaard Google aan, terwijl er nog enkele alternatieven aangegeven worden. Het leuke is dat je die lijst zelf uit kunt uitbreiden. Bij het Mycroft-project vind je liefst 294 verschillende Franse zoekplekken. Zoek je een vervoeging van een werkwoord (Le Conjugueur), een film (filmdatabase IMDB), een motje (insectensite), een boek (Rue des Livres of de Fnac), de postcode van een dorp of de Franse betekenis van een Bretons woord? Je hebt het allemaal onder handbereik.
De nieuwe Internet Explorer 7 kent een vergelijkbare mogelijkheid, maar van de 294 zoekmogelijkheden bij Mycroft worden er maar drie ondersteund. Je kunt wel zelf zoekmachines toevoegen, maar dat werkt een beetje omslachtig

Britten
die Fransen uit gaan leggen hoe ze uit de huidige politieke, economische en sociale problemen moeten komen, veel doller moet het niet worden. Veel lezers van Libération reageren schamper op een bijlage van het liberale Britse weekblad The Economist. Zestien pagina’s lang gaat het daar over het verval van de Franse natie, die grote gelijkenis zou vertonen met de chaos in het Verenigd Koninkrijk in de jaren 70. De oplossing voor Frankrijk, aldus The Economist: Frankrijk heeft iemand nodig die hervormingen door kan drukken, zeg maar een Madame Thatcher…

De benzine is te duur. Vindt de Franse consumentenbond Que Choisir. Daarom hebben ze een site gemaakt waar je kunt uitrekenen hoeveel je elke maand te veel aan benzine betaalt, en hoeveel van jouw benzine-euro gebruikt wordt voor onderzoek naar alternatieve energie. De actie is gericht tegen Total, de Franse Shell, zeg maar.
Overigens zag ik gisteren een reclamevoorstukje van een Franse TV-film over de aanslag op de Rainbow Warrior, waarin de twee geheim agenten die de aanslag planden en uitvoerden een soort heroïsche, romantische rol lijken te krijgen. Aan het eind worden ze vrijgelaten en krijgen ze mekaar, van dat werk. Het was natuurlijk ook een spannend verhaal, en in opdracht van de regering voor een goede zaak. En die dooie fotograaf… ach, dat kan gebeuren nietwaar?
Maar goed, even terug naar die benzinesite: je kunt via de site en een formulier een mailtje sturen naar je gedeputeerde (in mijn geval Alian Montebourg) waarin je vraagt om actie. ACTIE!

Een site die puur over chocolade gaat…..
Met alleen al 13 recepten voor mousse au chocolat.
Voor de chocolade-freakjes onder ons.

Wonen op het platteland is fijn, maar soms mis je toch de stad wel een beetje. Effe een videootje scoren op de Lelylaan is er niet meer bij in Ménetreuil. Dan moet je 15 km naar Louhans sturen. En binnen een paar dagen 15 km terug, want je wilt als rechtgeaarde Hollandais natuurlijk geen boete aan je kont. Binnenkort komt er vast zoiets als ‘video on demand’ via internet. Maar gezien de ontwikkelingen op de Franse breedbandmarkt zal dat nog wel een tijdje op zich laten wachten.
Gelukkig is er nu een oplossing. Bij Glowria (wie verzint die namen toch!) kun je je abonneren op een vast aantal DVD’s per maand. Voor 15 euro krijg je er elke maand vier zonder omdoos toegezonden in een envelop. Voor 20 euro twee keer 3 (inderdaad, zes). Er zijn nog andere formules, maar daar zal ik je nu niet mee vermoeien, kijk zelf maar. Volstaat te noteren dat het allemaal redelijk vrijblijvend is en je je abonnement net zo makkelijk weer opzegt. Dus geen boekenclubtoestanden. Goeie oplossing. Totdat video on demand ook het franse platteland bereikt.

Behalve een overtuigende 0-4 winst, behaald in De Kuip afgelopen weekend, heeft Ajax nóg iets wat Feyenoord moet ontberen. Een heuse Franse fansite! Met de laatste nieuwtjes, smeuïge roddels en een heus forum waar Franse Ajaxfans elkaar aftroeven met Ajax-weetjes. Weer een voorbeeld van de onaantastbare suprematie van de Amsterdamse godenzonen, die goed geïllustreerd wordt door de pijnlijke aanblik van de zoekresultaten als je bij Google Feyenoord en France intikt.

Aan het begin van de Ramadan heb ik er ook een logje aan gewijd en vandaag wordt Id-al-Fitr (suikerfeest) gevierd, het einde van de Ramadan. (Sommige moslims pas morgen)
Dat leek me een mooie gelegenheid om de Moskee van Parijs eens onder de aandacht te brengen.
Die is echt een omweg waard: prachtig interieur, mooie tuin en net gerestaureerd.Ik was er 30 jaar geleden al eens en het maakte toen al een enorme indruk. Over een paar weken ga ik weer.
Het adres is place du puits de l’Ermite 2 bis, vlakbij de place Monge.

Vanavond om 20.35 uur op TF1 staat Ségolène Royal voor wéér een beslissend moment in haar PS-campagne voor het Franse presidentschap. In La Mutualité in Parijs moet zij het in het tweede TF1-debat opnieuw opnemen tegen haar twee PS-tegenstrevers Laurent Fabius en Dominique Strauss-Kahn.
Hoewel de Franse publieke opinie allang beslist heeft dat in 2007 de strijd om het presidentschap zal gaan tussen de linkse rising star Lá Royal en de rechtse diehard Nicolas Sarkozy, zijn de PS-partijtijgers het nog steeds niet eens over hun gedroomde tegenkandidaat tegen centrum-rechts. Pas medio november hakken zij de knoop door.

Mevrouw Hollande zal het vanavond een stuk makkelijker hebben dan in het eerste tv-debat, vorige week in Clermont-Ferrand. Hoewel DSK in dat eerste debat, met zijn jarenlange ervaring als live-tvdebater, góed uit de verf kwam, leverde hem dat slechts enkele procenten winst in de opiniepeilingen op.
En de schade voor de nieuwkomer bleef zo beperkt, dat ze er nog steeds met kop en schouders bovenuit steekt: ruim zestig tegen amper dertig procent.
Fabius kelderde nog verder, naar vijf procent, en te verwachten valt dat hij ná vanavond de handdoek in de ring zal werpen.

Afgelopen weekeinde heeft Ségolène alvast het vuurtje voor het tv-debat opgestookt: in een confrontatie afgelopen zondag met De Villepin en Sarkozy heeft ze voorgesteld dat in Franse dorpen en steden volksjury’s worden ingesteld. Die jury’s moeten het functioneren van làndelijke politici in de gaten gaan houden.
En net als in haar eigen district wil ze in héél Frankrijk referenda invoeren. Juist met die volksjury’s legt ze een bijl aan de wortel van de regerende kliek. Maar Lá Royal zegt dat ze de democratie terugbrengt bij de kiezer…

De ervaren bestuurder Strauss-Kahn wees het idee van SHR meteen van de hand. Hij vindt dat de politici het zo slecht nog niet doen. Bovendien vindt DSK dat de PS-keuze voor de kandidatuur nog lang niet is gemaakt, en hij dicht zichzelf nog alle kansen toe. Ook rechts-Frankirijk deed het volksjury-voorstel meteen in de ban.

Juist omdat Ségolène de laatste tijd wordt uitgedaagd nou eindelijk eens met concréte ideeën te komen, zullen de journalisten in het Franse tv-debat ongetwijfeld haar daarover doorzagen. Daarmee zet ze de agenda naar háár hand.

En DSK staat voor de keus: of hij moet het idee afbranden, in een poging zijn achterstand op Ségolène in één klap in te lopen, of hij zal zijn handen er niet aan willen branden.

Op 9 november is het derde TF1-debat, en op 11 november beslist het partijcongres van de PS wie hun presidentskandidaat wordt. Ik zet nog steeds mijn kaarten op underdog en nieuwkomer Lá Hollande.
Fransen die hun buik volhebben van die clique in Parijs, zullen een aanval op de volksjury’s van Ségolène zien als een aanval op mondige burgers.

Karl Zero, de schrijver /presentator /journalist-malgré-lui/ producer, maar bovenal politiek dier, bekend van Canal + heeft een site waar je video’s kunt delen. Een beetje als Youtube, maar dan niet met de bedoeling uitsluitend te vermaken. Nee, deze video’s moeten je prikkelen, je uitnodigen aan de dicussie deel te nemen
De laatste bijdrage, van Karl zelf: een interview met Anna Politkovskaja

Het is in Frankrijk alweer een maand geleden dat hij zijn essay publiceerde:
Face aux intimidations islamistes, que doit faire le monde libre
Een golf van intolerantie, die welhaast middeleeuwse vormen aanneemt, volgens le Monde is wat filosoof/docent Robert Redeker over zich een kreeg (en krijgt) toen hij Mohammed de ‘meester van het kwaad’ noemde en de koran een ‘boek vol geweld en intolerantie’ (Nooit de bijbel gelezen, zeker).
Maar goed, hij zit er maar mee. Hij schijnt geen 2 dagen op dezelfde plek te blijven, ziet geen mens meer, behalve zijn bewakers. Rushdie revisited….
En dat alles om een essay, geschreven in een land waar vrijheid van meningsuiting net als in Nederland een recht voor iedereen zou moeten zijn. Maar kennelijk niet meer is…
Maar : ….quelques uns sont plus égaux que les autres….
Natuurlijk mag je geen rare plaatjes maken over de baard van mohamed, en mag je geen burka-bitches op pagina 3 zetten van je tabloidje, je mag natuurlijk wel zeggen dat de straten rood gaan kleuren van het bloed en mensen omleggen die er anders over denken.
Komt dit ooit nog goed?

Ik ben nog even in het archief gedoken:
bijna 2 jaar geleden:

15 december 2004

Het tegengestelde van tolérant is borné, jawel, het bekende Nederlandse woord geborneerd

Wat hebben de Israëliet Jezus en zijn vriendin Maria Magdalena te maken met de Dode Zeerollen en de geheimen van de vele Franse kastelen? Zijn de geheimen van het Midden-Oosten via De Graal terechtgekomen in Frankrijk? Wat heeft Vezelay te maken met De Tempeliers, de Vrijmetselaars en de architectuur van de Notre-Dame? En wat had de grote prediker Bernardus van Clairvaux te maken met de Kruistochten?
Veel, heel erg veel, bijna alles is de conclusie van de twee Nederlandse schrijvers Nathalie van Koot en David Scherpenhuizen. Zij publiceerden vorige week (op vrijdag de dertiende) hun boek “Verborgen Frankrijk’, met als ondertitel ‘Een zoektocht naar geheime geschiedenis’, en als lokkertje ‘Dit boek gaat verder waar de Da Vinci Code ophoudt’.

Verborgen Frankrijk is de weerslag van hun persoonlijke zoektochten naar wat elkaar (ver)bindt tussen religie, sociologie, cultuur en de Franse geschiedenis en kerkenbouw, vanaf het begin van de jaartelling tot en met de Middeleeuwen. Maar het pocketboek van Van Koot en Scherpenhuizen kan voor hetzelfde geld een combinatie worden genoemd van spiritualiteit, persoonlijke beschouwingen en een populaire reisgids langs kastelen en kathedralen. Inclusief zoekopdrachten en puzzeltocht. Bovendien is het 258 pagina’s tellende boekwerkje verfraaid met veel prachtige kleurenfoto’s, gedetailleerde reisbeschrijvingen en persoonlijke anekdotes.

Door een populaire beschrijving van veel bestaande literatuur over de Kruistochten, de Katharen in Zuid-Frankrijk, de ontstaansgeschiedenis van De Tempeliers en hun geleidelijke overgang naar het genootschap van de Vrijmetselarij, wordt een deel van de vroege Franse nationale geschiedenis in een bredere context geplaatst. Uiteraard inclusief Jeanne d’Arc en de ontrafeling van het mysterie van Rennes-le-Chateau.

Waarom wordt de rol van de vrouw in religie en geschiedenis vrijwel altijd verzwegen, of ondergeschikt gemaakt, en hoe ontdek je in tal van beeltenissen, standbeelden en architectuur toch allerlei verwijzingen naar hun invloed? Verborgen Frankrijk opent opnieuw sluimerende ogen en harten.

De keus van Franse edelen vóór of tégen de paus, en wat dat voor gevolgen had voor (bijvoorbeeld) de verhouding tussen Franse departementen en de bouw van beroemde kastelen, worden toegankelijk beschreven zonder in droge theoretische historische uiteenzettingen te vervallen. Ook de beschrijvingen van Carcasonne, Montsegur ( het Massada van de Katharen!) en Aigues-Mortes (Dood Water) en Rouen lezen vlot weg. Vooral de heldere en duidelijke beschrijvingen van allerlei architectonische details van de Notre-Dames in Reims, Troyes, Parijs en Chartres doen beseffen dat je ook met ‘andere ogen’ naar een kathedraal kunt kijken.

Verborgen Frankrijk is onder meer te koop via www.bol.com

Artikel ingezonden door Iede. Bedankt!

Iemand uit Amsterdam is een Amsterdammer of een Amsterdamse. Een Hilversummer komt uit Hilversum. Maar iemand uit Utrecht? Is dat nu een Utrechtenaar of een Utrechter? (iig geen Utrechtenaar, want dat is bargoens voor homo). Soms is het simpel. Soms ook niet. Is elke inwoner uit Laren blij met de titel Larinees? En hoe heet iemand uit Loenen aan de Vecht? Een Loenen aan de Vechtjas? En dat bierdorp, in België, wonen daar West-Malloten? Dat zijn van die dingen…
In Frankrijk is het net zo ingewikkeld. Een Parijzenaar is een Parisien, dat weet een kind. En ook de Lyonnaise en de Marseillaise kunnen we nog wel thuis brengen. Maar iemand uit Lons le Saunier? Hoe heet die? Ik weet toevallig dat we hier met een Lédonien van doen hebben, maar dat raad je toch niet? De inwoners van mijn vorige dorp, La Chapelle-Thècle, worden regionaal Zappelou genoemd, terwijl ik mezelf inmiddels onder de Ménetreuillât mag scharen. In heel veel gevallen is er geen peil op te trekken. Ook door de inwoners zelf niet, trouwens, want het komt wel voor dat er in een dorp een soort referendum wordt gehouden om voor eens en voor altijd de eigennaam, ‘le gentilé’ vast te stellen.
Al die inwonersnamen vind je verzameld op de site Habitants.fr. Zo weet je als Hollandais en France in het vervolg tenminste hoe je je dorpsgenoten aan kunt spreken. Of staat jouw dorp er niet bij? Bel dan terstond de burgemeester, vraag hem of haar naar de juiste gentilés en voeg deze toe aan de site. Dat is dan jóuw bijdrage aan de onsterfelijkheid van je dorpsgenoten.

Lezersvraag!
Wie vindt de – na Lédonien – meest onwaarschijnlijke gentilé?

Wanneer ik de clientele een beetje goed inschat, dan zijn we allemaal gretige lezers.
Ik vond een site waar je boeken kunt ruilen. Door een boek in te ruilen krijg je punten en daarmee kun je dan weer een aanvraag doen.

Tsja.
Persoonlijk vind ik struinen bij de Slegte heel leuk.

Je hoort vaak de klacht dat door de toestroom van ‘al die rijke buitenlanders’ de waarde van het onroerend goed in Frankrijk buitenproportioneel gestegen is. Die mening is niet echt op feiten of onderzoek gestoeld. Het is nu eenmaal een goede gewoonte slechte of ongewenste ontwikkelingen toe te schrijven aan buitenlandse invloeden. Lekker makkelijk. Op de site Bulle Immobilière worden deze en vele andere mythes ontrafeld. Maar het hoofdthema van de site is toch wel dat als gevolg van verschillende bewuste strategieën en onbewuste psychologische processen de OG-prijzen onnatuurlijk hoog zijn opgelopen. Er is sprake van een ‘bulle’: een zeepbel. En we weten allemaal dat een zeepbel eens moet barsten.
Een deel van de prijsstijgingen is te wijten aan professionele investeerders, die er baat bij hebben de prijzen de hoogte in te praten. “Je moet nú kopen!” “Dit is hét moment om in te stappen in de huizenmarkt!” Ja, logisch, veel vraag doet de prijzen stijgen en dat is goed voor mensen met een OG-portefeuille.
Verder bauwt iedereen elkaar na dat ‘de prijzen steeds maar stijgen’, waardoor – de self-fulfulling prophecy ten voeten uit – de prijzen inderdaad stijgen. Immers, verkopers gaan wat extra vragen omdat ze denken dat de prijzen tóch stijgen (ik dacht hetzelfde toen ik vorig jaar mijn huis verkocht. Ik dacht: “Hoe langer het duurt, hoe makkelijker het wordt om voor deze prijs te verkopen, want de prijzen van de andere huizen stijgen wél, terwijl mijn huis hetzelfde blijft kosten. Het wordt dus straks relatief goedkoop.”). Tegelijkertijd wordt kopers wijs gemaakt dat ze snel moeten beslissen en kopen want, iedereen weet… de prijzen stijgen! Hun gretigheid sterkt het vertrouwen van de verkopers, waardoor de prijzen nóg verder stijgen.
Al deze en andere factoren spelen mee om de zeepbel op te blazen, maar dat kan natuurlijk niet tot in de eewigheid doorgaan. Inmiddels stagneert de prijsstijging enigszins. Veel huizen zijn te hoog geprijsd en op mijn site Immogo hebben diverse verkopers de laatste maanden hun huis in prijs verlaagd. Bovendien zie ik een paar nieuwe huizen binnenkomen die véél realistischer geprijsd zijn. Al kan dat ook toeval zijn.
De vraag is nu: Wat gaat er gebeuren? In het meest pessimistche scenario barst de bubbel en flikkert in één klap de totale huizenmarkt in elkaar. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren als de hypotheekrente ineens flink omhoog gaat. Of als het speciale 5% BTW-tarief voor verbouwingen aan oudere huizen onder Europese druk wordt afgeschaft. Dit soort schokken kan de markt waarschijnlijk niet doorstaan, zodat een crash volgt. We kunnen gelukkig óók nog hopen op een zachte landing. Een aftoppen van de prijsstijgingen, met hier en daar, in de té overprijsde regio’s, wellicht zelfs een prijsdaling.
Ik kan in ieder geval niet anders zeggen dan dat voorzichtigheid geboden is. Als je een huis in Frankrijk gaat kopen, probeer dan goed uit te zoeken wat de laagste prijs voor een vergelijkbaar huis in de regio of een naastgelegen regio is, en onderhandel jezelf naar dat niveau. Wil de verkoper in eerste instantie niet zakken, doe dan geen tegenbod, maar neem een maand of wat later nog eens contact op (dit vereist overigens een goede administratie van alle huizen die je bezoekt). Hou je dit vol, dan bestaat de kans dat je met geduld en geluk op een realistisch prijsniveau uit komt. Zodat je bij de toekomstige prijsontwikkelingen jezelf de haren niet uit het hoofd hoeft te trekken.
Trouwens… als je HET HUIS VAN JE DROMEN vindt, en je weet zeker dat je daar wilt blijven wonen… go for it. Want ook na het barsten van de bubbel komt er weer een stijgende lijn, zodat je over een paar jaar toch weer winst zult gaan maken.
Hoe dan ook: veel plezier met zoeken. Overigens moet je natuurlijk mijn raad sowieso niet opvolgen, want ik ben geen professionel de l’immobilier of andere adviseur of conseiller met papieren en stempels of in ieder geval een HEAO-C-opleiding (die kijken wel uit om je te waarschuwen voor te snel aankopen) maar slechts een domme, eigenwijze leek. Bovendien staan op Immogo ook een paar huisjes die ik zelf – als leek – verbazend goedkoop vind.
Maar ik zeg lekker niet welke! Voor je het weet, gooit de verkoper de prijs omhoog!

Als je een goede goochelaar vraagt hoe een truuk werkt, zegt hij steevast: “Goed, heel goed.” Het past ook niet voor een professional om de geheimen van het vak uit te gaan leggen aan leken. Op de site Virtual Magie moet je dan ook een soort ballotage doorlopen om toegang te krijgen tot het deel van de site waar de geheimpjes verklapt worden. Maar ook zonder deze drempel te nemen valt er genoeg te beleven. Moppen, cartoons, foto’s, de laatste evenementen, boeken en video’s. Gooochelfans komen hier zeker aan hun trekken. Ook vind je een uitgebreide lijst met advertenties, waar je tweedehands truuks en acts kunt kopen. Ideaal voor wie eens een succesvol optreden tussen de schuifdeuren wil beleven. En als iedereen met open mond kijkt naar hoe jij je buurmeisje doorzaagt en weer herstelt en ze vragen: “Hoe werkt die truuk?” dan weet je nu welk antwoord te geven.

We hebben op deze plaats al eerder opgemerkt dat TV5 een schat aan leerzame informatie herbergt op het internet. Overal en altijd opvraagbaar.
Niet alleen hun journal is gebruikersvriendelijk, ze hebben ook een schat aan informatie over de Franse taal….
In het bijzonder wil ik jullie aandacht even sturen naar Bernard Cerquiglini, die elke dag een nieuw min of meer bijzonder woord of aparte zinsnede uitlegt. Kompleet met herkomst en anecdotes.

Ik heb ze –uiteraard- nog lang niet allemaal gezien, maar mijn favoriet is tot nu toe:
Je suis le Ministre…. “On vante souvent la clarté de la langue française….’. Jaja.

Zojuist een alleraardigste site herontdekt, waar je al je vragen over Frankrijk kwijt kunt, die dan prompt door een hele horde Frankrijkgangers en andere francofielen beantwoord worden. Een echte uitkomst, want dat INFO•PUNT van ons zet niet echt zoden aan de dijk. De voormalige, enigszins labiele moderator is vervangen door een nieuw, geestelijk geheel uitgebalanceerd team, dus ga gerust een keer kijken op het vernieuwde Frankrijkforum!

Het lijkt nu nog misschien ver weg, maar eens komt voor jou als HeF-fer de dag dat je helemaal geïntegreerd bent in Frankrijk. Dat niemand meer aan je hoort dat je geen Fransman bent. Dat je petanquet als de beste. Dat je aan een croissantje en een kop koffie genoeg hebt bij het ontbijt. Dat je niet naar de camping kunt als er geen tv in je voortent is…
Dan dreigt een vreselijk lot. Het is onvermijdelijk dat je ooit voor korte of voor langere tijd terug zult moeten naar dat land dat je zo enthousiast achter je gelaten hebt. Tien tegen één dat je je er zeer ontheemd zult voelen.
Geluk bij een ongeluk: zoals er Nederlandse clubs in Frankrijk zijn, zijn er Franse clubs in Nederland. Zo is daar om te beginnen de Assemblée des Français à l’Etranger. Op haar website le Lion Bleu (Hollandse leeuw in Frans blauw), die je graag adviseert maar er ook op wijst dat Fransen in Holland hun moederland kunnen helpen: de moderne Hollandse politieke ideeën en de vele hervormingen in ons systeem zouden een bron van inspiratie voor Frankrijk moeten zijn. Oh ja, of u niet wilt vergeten de Franse cultuur uit te dragen in Nederland.
De site is alleen een beetje eenrinchtingsverkeer. Wie behoefte heeft aan discussie, kan terecht op Le Forum, waar Franstaligen in Holland elkaar met raad en daad bijstaan.
Voor degenen onder ons die er aan hechten naar een kerk te gaan, komt Gods woord bij de Eglise Wallonneook in het Frans tot ons.

Lang, lang geleden verhaalden wij op ons ouwe log over de wonderlijke belevenissen van Sloeber en le docteur Villemot, aka Sloeber in Frankrijk.
Iedereen die zich geroepen voelde (en dat waren er heel wat) kon meedoen en zo zijn of haar geheel eigen draai aan het verhaal geven. Soms hilarisch en soms ging het ook een kant op die je niet verwachtte.
Er bestaat een site met alleen maar van dat soort verhalen: Legow. Je kunt kiezen uit allerlei stijlen: romantisch, avontuur, sf etc. Leuk om de verschillende stijlen van mensen te lezen.
Goed voor je Frans.

Er is overigens nog zo’n site: coitus impromptus. Is wel wat moeilijker en ziet er ook wat minder toegankelijk uit.

En wanneer je je eigen verhaal kwijt wilt, van begin tot eind, ga dan naar Mes histoires

Sandra schrijft:“Ik heb even getwijfeld of dit onderwerp wel iets was voor HeF, want veel diepzinnigs en intelligents valt er echt niet te maken van een oranje monster datenkel gloubi-boulga eet en woont op kindereiland 😉 maar aangezien hij deel uitmaakt van meerdere generaties Franse kinderherinneringen, dacht ik dat hij best genoemd mocht worden tussen alle ‘grote’ namen en onderwerpen die gebruikelijk aan bod komen! Een beetje lichte kost en een schepje gloubi-boulga kunnen soms geen kwaad ;-))”
Ik denk dat dit zeker iets is voor HeF, juist omdat we mensen (en niet in de laatste plaats onszelf) willen helpen álles van Frankrijk te leren. Als immigrant heb je heel veel gemist en het is soms irritant om tijdens een etentje met louter Fransen ‘uit de conversatie te vallen’ omdat het ineens over Claude François gaat, over Devos of Casimir. Na zo’n stukkie op de site kun je dan in ieder geval heel oppervlakkig meedoen en roepen: “Passez-moi le gloubi-boulga” om niet voor een cultuurbarbaar door te gaan.
Dus, Sandra, heel hartelijk bedankt voor je bijdrage.

Striptease op de Franse treurbuis? Dat is een programma dat de maatschappij uitkleedt. De makers filmen in een documentaire stijl hele normale dagelijkse situaties van hele normale mensen. Dat levert allerminst doorsnee televisie op. Sommige scenes zijn klassiek. Zoals die van de familie die problemen hebben met het invoeren van de ‘disque dur’ van hun nieuwe computer. En de leraar die een moslimleerling kapittelt omdat deze gerookt zou hebben. Tijdens Ramadan! Mooie filmpjes.
Op de eigen site krijg je vooral fragmenten te zien. Wil de de complete film zien, zoek dan onder de juiste titel bij youtube. Daar vond ik deze.

Krek. wees hier eerder op blogster Catherine Sanderson, die door haar Franse werkgever ontslagen werd omdat ze haar blog in werktijd bijwerkte. De blog Petite Anglaise zou ook te negatief over haar werkgever zijn, hoewel die niet met naam genoemd werd. Een rechtzaak tegen dat ontslag loopt nog, maar nu al staat vast dat de schrijfster er niet slechter van zal worden. Reuters meldt dat de Britse uitgever Penguin de rechten gekocht heeft om de blog tot boek te verwerken. Een prijs is niet bekend gemaakt, maar wordt geschat op 800.000 euro voor de publicatie in het Verenigd Koninkrijk en nog eens zo’n bedrag voor publicatie elders. Dat betekent dat Penguin er op rekent dat Petite Anglaise een regelrechte bestseller wordt.

Vandaag wordt in het multiculticulturele museum Gargo 21, in het noorden van Parijs (XVIIIè) een expositie geopend van Afrikaanse kunstvoorwerpen van de drie jaar geleden vermoorde Franse RFI-radioreporter Jean Hélène.
De jarenlange Afrika-correspondent van RFI werd op 21 oktober 2003 in Abidjan (Ivoorkust) op de stoep van het politiebureau vermoord, toen hij (weer eens) verslag deed van politieke onlusten, geweld en de de burgeroorlog die toen hernieuwd in volle omvang oplaaide. Hij werd van dichtbij door een politieman door het hoofd geschoten. De dader is inmiddels tot 18 jaar cel veroordeeld.
De expositie bestaat uit Afrikaanse kunstvoorwerpen die Jean Hélène verzamelde in de vijftien jaar dat hij voor de Afrika-desk van de Franse Wereldomroep gestationeerd was in achtereenvolgens vrijwel alle Franssprekende landen in Oost-Afrika. De expositie bevat niet alleen beeldhouwwerken en houtsnijwerk, maar ook kralen, kleding, speren en andere ‘typische’ Afrikaanse voorwerpen.
Ook is een klein deel van de expo ingeruimd voor foto’s, boeken en publicaties die Jean Hélène (zijn echte naam was Christian Baldensperger) wijdde aan de jongste geschiedenis. Toen de Westerse wereld ( zo kort na de val van de Berlijnse Muur) nog niks wilde weten van de op gang gekomen volkerenmoord in Rwanda, probeerde hij Frankrijk (en de rest van de wereld!) wakker te schudden. De Franse politieke elite vond zijn waarschuwingen lange tijd reactionair nieuw kolonialisme.
Dat het leed en de te late internationale reacties op soortgelijke crises in Congo, Sudan en Ivoorkust zich herhaalden, is een verhaal apart. Jean Hélène werd in 2002 in Parijs adjunct-hoofdredacteur van RFI.
Toen het Vreemdelingenlegioen opnieuw ter bescherming van de Franse belangen naar Abidjan werd gestuurd, was hij weer ter plekke.
De moord op de 50-jarige Afrika-kenner schokte heel Frankrijk; het was niet alleen dagenlang voorpagina nieuws, ook nu nog trekt de ‘herdenkingsexpositie’ veel aandacht.
Daarbij gaan veel ‘recensies’ niet zo zeer over de waarde en betekenis van zijn verzamelde kunst, als wel opnieuw over de moeite van veel jonge Afrikaanse naties nog altijd hebben om op eigen benen te staan. Zij zijn een civiel ambassadeur kwijtgeraakt.
De galerie Cargo 21 in de ‘half-zwarte’ voorstad van Parijs richt zich vooral op inter-culturele contacten en uitwisselingen. Sommige exposities komen nu eenmaal wel in De Melkweg of Cargo 21, en niet in het Stedelijk of in het Louvre.
De expositie L’Afrique de Jean Hélène duurt tot 29 oktober.

Wéér wat nieuws! Naast de verplichte onderzoeken naar asbest en loodhoudende verf (en in zuidelijke regio’s de termieten) bij de verkoop van een huis, komt er per 1 november een nieuw onderzoek bij: ‘Le Diagnostic de Performance Energétique’ of DPE. Dan komen ze dus bij je uitrekenen of je huis economisch en ecologisch verantwoord is, of juist erg ‘énergivore’. Volgens de Adème (milieu-instituut) is dit niet alleen goed voor de ontwikkeling van ecologisch verantwoorde woningen, maar ook een ware zegen voor de bouwbranche, want dit verplichte energielabel zal veel mensen doen besluiten energiebesparende maatregelen te treffen.
En wie gaat het onderzoek betalen? Dat heb ik nog nergens kunnen vinden. Ook in dit artikel niet. Wél weet ik dat er weer veel technische bedrijfjes met deze energierapportages een fijne boterham mee zullen gaan verdienen.