Er zijn heel goeie schilders. Er zijn ook heel goede schilderdocenten. Maar niet zo heel veel écht goede schilders kunnen ook goed les geven. Dat maakt de schilderstages van Joke Frima extra bijzonder. Joke Frima weet wat les geven én lessen volgen is. Ze heeft haar schildertalent een stevige technische basis gegeven in Florence, waar ze jarenlang lessen Lees verder →

Kunnen we er nog omheen? Nee. We kunnen er niet omheen. De ongemakkelijke houding van de Fransen met hun policiti werd in één klap schrijnend duidelijk met de affaire Dominique Strauss-Kahn. Het leek erg chique en mondain, zo’n president die tijdens een persconferentie op beschuldiging van een buitenechtelijke relatie reageert met ‘Et alors?’. Zeker in vergelijking met de overspannen hype in de USA rond Clinton en Lewinsky. Juist door die losse houding zijn de invloedrijke mannen ook niet chantabel. Ze begaan een ‘crime passionnel’. So what? Niemand doet ze wat. Lees verder →

In Franse automagazines eindigen Franse auto’s steevast in de top bij vergelijkingen van nieuwe modellen. Ik heb in één uitgave over de beste auto’s van het jaar wel eens een sportieve Renault zien winnen van een BMW roadster én een Porsche. Terwijl een paar pagina’s daarvoor een Citroen C3 al een Honda en een Toyota vér achter zich liet. Het hemd is nader dan de rok. Veel Fransen zijn ervan overtuigd dat de Franse cultuur de beste is en de Franse taal de mooiste, met het grootste vocabulaire. Lees verder →

Ben je een beetje geïnformeerd, dan weet je wel waar je moet zijn, want een beetje fin-du-mondiste heeft z’n kamer gereserveerd: in Bugarach. Op 21 december 2012 houdt namelijk de wereld op te bestaan, behalve op de Pech de Bugarach – een berg met een magnetische aantrekkingskracht. Vooral op wandelaars en dwazen.
Dit alles volgens de Maya-kalender; volgens sommigen. Volgens anderen Lees verder →

Vanaf vandaag geopend voor alle griezelfans: le Manoir de Paris. In de meeste grote steden heb je wel iets vergelijkbaars ( ik herinner me de London Dungeon, brrrr.), maar Parijs was tot nu toe verstoken van dergelijk vertier.
Een stuk of 15 oude Parijse legendes wordt hier nieuw leven ingeblazen. Interactief, dus met griezelgarantie! Greepje uit de scènes: het spook van de Opera, de klokkenluider etc.
Lijkt me een mooie melange tussen geschiedenisles en pretpark en een uitstekende invulling voor ‘de’ Parijsreis. Wel een stevige ingangsprijs, zelfs wanneer de korting er af is.
Enfin, eerst zelf maar eens gaan uitproberen aan de Rue de Paradis ( en dat is vlakbij de 3 grote stations)

Waarom zou je -nog- Frans praten?

Een vraag die ik geregeld gesteld krijg. “Iedereen spreekt toch Engels?”

Kijk naar deze bijdrage op prezi.com en je weet het

Ik had het niet beter kunnen verwoorden