In Europa geldt een vrij verkeer van goederen en diensten. Soms komt dat de Franse overheid niet erg goed uit. Bijvoorbeeld als het de eigen industrie of werkgelegenheid kan schaden. Maar dan is er altijd nog het wapen van de ‘homologuation’.

Kijk bijvoorbeeld eens naar de zonnepanelen.
De Franse overheid stimuleert de aanschaf en installatie daarvan door subsidie te geven op de aanschaf. En de EDF betaalt – opnieuw ter stimulering van de zonne-energie – maar liefst 55 cent per kWu voor de stroom uit panelen, als ze op een dak zijn gemonteerd. Dat betekent dat je je investering er in een jaar of tien uit had. ‘Had’, ja, want sinds de instelling van de subsidies is de prijs van de panelen flink gestegen. Wij hebben onlangs een offerte laten maken en de terugverdientijd is nu opgelopen naar 20 jaar, ongeveer de gegarandeerde levensduur van de panelen. En in Frankrijk heb je niet veel keuze, want er zijn maar een paar grote leveranciers. Nou kan ik niks bewijzen, maar ik vermoed dat die leveranciers onderling af en toe overleg hebben over het te voeren prijsbeleid. De panelen zijn in het buitenland de laatste jaren alleen maar goedkoper geworden. De productie wordt steeds efficiënter en het is een booming markt (als je nog wat te beleggen hebt…). Maar ja, de EDF betaalt alleen maar 55 ct voor stroom uit panelen die goedgekeurd zijn. Franse panelen, inderdaad. Want die inferieure stroom die uit die buitenlandse meuk komt, daar moeten ze hier niks van hebben.

Ander voorbeeld: brandnetel-extract
We blijven in de ‘groene’ hoek. Al eeuwenlang gebruiken boeren een extract van brandnetels als insecticide. Werkt prima, en is biologisch geheel verantwoord.
Een bedrijf dat was begonnen met de grootschalige productie van brandnetelsap, heeft helaas moeten stoppen. Het product is namelijk niet ‘homologué’ en als we beginnen met dat soort dingen doorlaten, dan is het einde zoek. Bovendien is er een uitstekend alternatief: het biologisch afbreekbare ROUNDUP. Hoewel, zo biologisch afbreekbaar is dat helemaal niet. Sterker, het gebruikte gif Glyphosate, bij de Europese Commissie aangemerkt als ‘zeer schadelijk voor het milieu’ is inmiddels overal in de natuur doorgedrongen. In de Verenigde Staten is het de producent van Roundup, de chemiegigant Monsato, al sinds 1999 verboden reclame te maken met de ‘ecologische kwaliteiten’ van Roundup. In Frankrijk geldt dat verbod sinds 2003, maar toch bleven ze het doen. Daarom heeft het bedrijf onlangs 15.000 euro boete gekregen. Dat zal ze leren. Overigens, in Australie heet het nog steeds: ” Q. Does Roundup stay in the soil?
A. Roundup is completely biodegradable, breaking down into natural products in both soil and water. Any Roundup that makes its way to the soil, sticks very tightly to the soil and will not move off the treatment site. Micro-organisms then break down the ingredients in Roundup to naturally occurring compounds. Yeah, sure.
Goed, nog even terug over die brandnetels. Er is een echte club: l’association des Amis de l’Orties. De voorzitter van die club B. Bertrand, schetst de situatie treffend: Dit soort normeringen, oorspronkelijk bedoeld om de consumenten te beschermen (en dat is prima!), hebben een schadelijk neveneffect: ze beschermen het monopolie van de agrobusiness. Hoe? Doordat zo ‘homologuation’ ruim 106.000 euros per product kost! Voornaamste gevolg van deze hoge prijs is dat men hiermee de markt afsluit voor kleine ambachtelijke bedrijfjes die een nieuw biologisch verantwoorde product op de markt willen zetten, zelfs als zo’n product revolutionair is en geen enkel gevaar voor het milieu oplevert.
Als alternatief kunnen we natuurlijk besluiten om Roundup in de schappen te laten staan en zelf brandnetelsap te maken. Hoe? Tja, dat ga ik hier niet uit de doeken doen. Daarmee riskeer ik namelijk twee jaar gevangenisstraf en 75.000 euro boete. Zo meldt tenminste de site Purin d’Ortie.com. De chemische industrie heeft volgens mij ergens een hele vieze vinger in de brandnetelpap. Monsieur Bricolage, on compte sur vous!

Afbreken of verbranden
Mijn laatste voorbeeld is helaas minder goed gedocumenteerd. Ik heb eens in de krant een artikel gelezen over een vent die een composteer-procédé heeft uitgevonden waarmee zelfs niet-afbreekbare en giftige afvalstoffen toch verwerkt kunnen worden tot een onschadelijke vlokkenpulp, te gebruiken als bodem voor snelwegen en dergelijke. Het procédé, dat véél schoner en goedkoper is dan de verbandingsovens met hun schadelijke dioxine-uitstoot en reststoffen (vliegas) werkt prima op kleine schaal en de uitvinder was op zoek naar geldschieters om een industriële toepassing te starten. Helaas kreeg de goede man geen poot aan de grond, want zijn proces was niet ‘homologué’. Bovendien zijn er een paar grote verbrandingsbedrijven in Frankrijk, die niet echt zitten te wachten op een concurrent met een schoner en goedkoper product. De belangen zijn te groot en de ecologisch verantwoorde nieuwkomer moet zich door een steeds dikker wordende soep van regeltjes en onderzoeken worstelen, maar komt niet aan de bak. Helaas kan ik ondanks verwoed googlen het artikel nergens meer vinden. Ook niet in het digitaal archief van de krant. Misschien is ook ecologische informatie afbreekbaar?