Zoals iedereen weet ben ik heiliger dan de Paus. Toch heb ik net als iedereen wel eens een zwaar gemoed en behoefte om mijn hart te luchten door mijn zonden aan iemand op te biechten. Vroeger ging je daarvoor naar de kerk, om in een hokje anoniem te vertellen wat je de misdienaartjes had misdaan. Om na het bidden van een paar obligate weesgegroetjes God op je blote knieën te danken dat je er zo gemakkelijk afkwam, en zelfs nog kans maakte om St. Petrus te mogen passeren. Wat moet je nu? De vraag stellen, is hem beantwoorden: Internet! Op J’avoue.com krijg je de kans om je zonden op te biechten aan een menigte van onbekenden. Je bent anoniem en je mag zeggen wat je wilt. Dat levert soms interessante verhaaltjes op, die inmiddels ook al weer gebundeld zijn in een boekje. Internetsite levert stof voor drukwerk. Ik geef toe dat me dat verbaast. Ook moet ik toegeven dat ik het wel een geil plaatje vindt, op de omslag van dat boek. Met die ene tepel zo. Jij ook? Kom, voor de draad ermee: biecht op!