Gedachten boven een toetsenbord

`s Ochtends vroeg en `s avonds laat heb ik mijn eigen, nederlandse toetsenbord. Als die van u, zal ik maar zeggen.
Maar daar tussen in (nee, vandaag niet, ik heb een ochtend vrij) heb ik een Franse baas en dus het beruchte `AZERTY` klavier. Genoeg om lichtelijk schizofreen van te worden, zou je zeggen….
Nu is er iets geks aan de hand met de indeling. Of het symbolisch is weet ik niet. Gaarne uw mening want ik kom er niet uit. Maar de constatering is we iedere dag goed voor een binnenpretje, dus het is helemaal niet erg.
Bij het NL klavier, naar goed mercantiele gewoonte, heb je maar liefst twee manieren om cijfers in te toetsen. Bovenaan en rechts. Er moet wel gehandeld en verdiend worden, nietwaar? Het Gallische bord, daarentegen, heeft maar één directe mogelijkheid, nl rechts op het aparte deel. Fransen, ik generaliseer maar even, zijn gek op woorden niet op cijfers. Vandaar. Kan toch geen toeval zijn?
Maar het gaat verder: het NL bord kent twee directe mogelijkheden voor de punt. Het franse maar één. Dat wijst toch ook weer in die richting. De ( haakjes), nog zoiets. Direct bereikbaar bij de franse variant, wij moeten echter `shiften`. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, nietwaar? Geen uitwijdingen. Punt.

Reacties zijn gesloten.