Ook Frankrijk blijft uiteraard niet verschoond van reality-tv
..
Op TF1 kun je tegenwoordig Pascal aan het werk zien.
Hij begeleidt als een soort grote broer ontspoorde jongeren. Echt hopeloze gevallen, die hun moeder slaan, niet naar school gaan etc.
Hij heeft 10 dagen om ze weer op het juiste spoor te krijgen. Families die een zenuwinzinking nabij zijn, waar de gezinsleden elkaar naar het leven staan, dat moet wel boeiende TV opleveren. Daarbij vergeleken is Supernanny een soort van Ti-Ta-Tovenaar.
Ze krijgen veel aanmeldingen, vertelt de rédacteur en chef Lionel Delfini. Van zowel wanhopige ouders als van jongeren zelf. Jongeren onder de 16 vallen sowieso af, dat is te jong. De selectie hangt uiteindelijk af van zowel de motivatie van een familie als van de persoonlijkheden. Men waagt zich niet aan delinquenten en/of gedrogeerden, die worden doorverwezen naar de reguliere hulpverlening. Uiteindelijk blijven er 3 families over, die men gedurende 10 dagen van dichtbij volgt. En uiteindelijk blijft het meest urgente geval over.
Maar onze Pascal pretendeert niet onfeilbaar te zijn: er zijn ook 2 gevallen mislukt, jongeren die weer in oude fouten vervielen.
Overigens hebben ze wel een grens, deze reality-tv-makers: fysiek geweld wordt niet uitgezonden.
Voorproefje?