Ons bereiken diverse verse linktips van Dineke, die in de Volkskrant las over het nieuwste procédé voor de verwerking van stoffelijke overschotten: ‘lyofilisatie’ of vriesdrogen. Ze is gaan Googlen In het Frans met Lyophilisation en vond onder meer het verhaal over hoe het erg in de mode is om bijvoorbeeld je huisdier zo voor eeuwig bij je te houden. Tenzij het diertje te vet is, want vet droogt natuurlijk niet en dan kan het op warme dagen gaan lekken.
Bello plasje?
Ook vond ze een een serieuze gezondheidsvragensite, met daarop onder meer de vraag van iemand wat toch die vreemde uitdrukking “La petite mort” betekent. Het antwoord is behoorlijk opwindend. Want het blijkt hier om een bijzonder romantische benaming voor het doodgewone (of wellicht juist spectaculaire) ‘orgasme’ te gaan. Klaarkomen dus.
Prachtig! Maar het geeft ook wel weer te denken. Enerzijds zeggen de Fransen: “Partir, c’est mourir un peu.” Ofwel “Weggaan is een klein beetje sterven.” (mijn reactie is dan altijd “Mourir, c’est partir beaucoup!”). Maar nu blijkt dus dat ze komen óók een klein beetje sterven vinden. Dus of je in Frankrijk nu gaat of komt, sterven doe je toch.
Ach, zo is het leven. En is hieruit niet een wijze les te trekken, vrienden Hollandplakkers en Frankrijkwijkers? Of je blijft waar je bent of ver gaat, uiteindelijk vergaat het ons allen gelijk en komen wij allen te vergaan.
(…)
Ik ga naar de kroeg, een stuk in me kraag drinken.