Het is in Frankrijk alweer een maand geleden dat hij zijn essay publiceerde:
Face aux intimidations islamistes, que doit faire le monde libre
Een golf van intolerantie, die welhaast middeleeuwse vormen aanneemt, volgens le Monde is wat filosoof/docent Robert Redeker over zich een kreeg (en krijgt) toen hij Mohammed de meester van het kwaad noemde en de koran een boek vol geweld en intolerantie (Nooit de bijbel gelezen, zeker).
Maar goed, hij zit er maar mee. Hij schijnt geen 2 dagen op dezelfde plek te blijven, ziet geen mens meer, behalve zijn bewakers. Rushdie revisited
.
En dat alles om een essay, geschreven in een land waar vrijheid van meningsuiting net als in Nederland een recht voor iedereen zou moeten zijn. Maar kennelijk niet meer is…
Maar :
.quelques uns sont plus égaux que les autres
.
Natuurlijk mag je geen rare plaatjes maken over de baard van mohamed, en mag je geen burka-bitches op pagina 3 zetten van je tabloidje, je mag natuurlijk wel zeggen dat de straten rood gaan kleuren van het bloed en mensen omleggen die er anders over denken.
Komt dit ooit nog goed?
Ik ben nog even in het archief gedoken:
bijna 2 jaar geleden:
15 december 2004
Het Woord (Voca-bloc)
La Tolérance, volgens mijn Robert : 1. le fait de tolérer, de ne pas interdire ou exiger, alors qu’on le pourrait. Met als voorbeeldzin : « Ce n’est pas un droit, c’est une tolérance » Voor de niet-zo-francophone lezers : openstaan voor andere denkwijzen (niet verbieden en niet vereisen) 2. attitude qui consiste à admettre chez autrui une manière de penser ou d’agir différente de celle qu’on adopte soi-même (« Avoir l’esprit large »). Leven en laten leven, dus.
Het tegengestelde van tolérant is borné, jawel, het bekende Nederlandse woord geborneerd