Orage, eau des espoirs!


In Frankrijk moeten de kindertjes op school nog steeds hele gedichten uit hun hoofd leren. En niet van die makkelijke! Zware kost, met flink wat woorden die ze niet kennen en die ze later ook nooit meer tegen zullen komen, buiten het kader van het gedicht dan. Dat is dus domweg stampen. En ik héb het wat gedaan, met zoonlief, die daar werkelijk een zware pesthekel aan had. Maar goed, het moest van school. En – ik zeg het heel eerlijk – kwaad zal het ook niet kunnen. Hij heeft op zijn minst geleerd door te zetten om een kutklusje tot een goed einde te brengen. En het is uiteindelijk wel lekker als het er in zit en je kunt het helemaal opzeggen. Triomf! Borstgeroffel! Wel zijn ze het een half jaar later weer kwijt, maar goed.
Bon, bref, in Frankrijk vinden ze het belangrijk om iets van het rijke culturele erfgoed aan die kleine mormels mee te geven. Ze zijn trots op hun Hugo, Verlaine, Rimbaud en Baudelaire. Daar kunnen wij Hollanders nog wat van leren. Kent iemand hier een gedicht van – pak hem beet – Hooft uit zijn hoofd? Of van Hans Faverey dan? Zelf kom ik niet veel verder dan een Haiku van Kees Bunnik, een Ollekebolleke van DRS P en ‘Weet je nog’ van Hans Lodeizen, maar alleen omdat Herman van Veen het zong (sterker, veel mensen schrijven het aan Van Veen toe!).
Ik weet wat! Ik ga de ‘1000 en enige gedichten’ van Komrij uit de kast vissen en mijn kinderen elke avond een écht Nederlands gedicht voorlezen. Weer eens wat anders dan De Spin Sebastiaan. Ook leuk, hoor! (voor ik de Annie MG SmidtSchmidt-maffia over me heen krijg)

Maar hoe kom ik hier nou op? Ik vond een site vol Franse gedichten. Bijna 25.000, dus voorlopig ben je niet uitgelezen. Sommige zijn met de Realplayer ook auditief te beluisteren. Dus is de site ook leuk voor doven! Deze link is naar een pagina waar je gedichten at random krijg voorgeschoteld. Zet hem in je bookmarks en laat je elke dag verrassen.

Reacties zijn gesloten.