De campagne voor de Franse presidentsverkiezingen gaat zondag een nieuwe fase in. PS-kandidate Ségolène Royal presenteert – eindelijk – haar verkiezingsprogramma. Voortaan kan het debat met haar rechtse tegenstrever Nicolas Sarkózy over de ìnhoud gaan, in plaats van over allerlei niemendalletjes. Elysee-watchers zeggen dat haar toespraak zondag tot de PS-gedelegeerden, in de noordelijke Parijse voorstad Villepinte, de laatste kans is om de neerwaartse spiraal in haar campagne om te buigen.

Niet alleen Sarkózy, maar ook de fanatieke PS-achterban hebben de afgelopen weken luidkeels geroepen dat La Hollande Royal klare wijn moet schenken over haar politieke programma Désirs d’Avenir en haar keuzes.
Maar Ségolène liet zich niet opjutten en hield vol dat zij eerst haar luisterperiode wilde afronden. Zij had de Franse kiezers niet voor niets beloofd dat zij éérst hen zou vragen wat volgens hen de komende jaren nodig is. Met die internetdiscussie heeft Royal alle mogelijke tegenargumenten verzameld die zij kan inbrengen tegen SP-fanatici die oude linkse stokpaardjes willen blijven berijden.
Volgens sommige Franse commentatoren moet Ségolène in haar langverwachte toespraak schipperen tussen de linkse hardline-issues en de keiharde rechtse praatjes aan de Franse borreltafel.

In opiniepeilingen is Ségolène de afgelopen weken langzaam weggezakt naar de tweede plaats. Zij staat nu op zo’n 48 procent, tegen 52 procent voor Sarko. Vorig jaar was zij in veel peilingen, met haar frisse, ongedwongen, maar ook sommige omstreden gedachtenspinsels nog veruit de favoriet.
Ze nam afstand van de Franse politieke kliek (hoewel ze daar zelf ook uit voort komt!), en beloofde min of meer ‘Frankrijk weer terug te geven aan de Fransen’. Maar de Franse media lijken de laatste weken een beetje op haar te zijn uitgekeken, en een paar uitglijders gaven tegenstanders volop munitie in handen om haar als non-presidentiable af te schilderen.

Afgelopen week werd haar campagne bovendien verstoord door de publicatie van een anti-Ségo-boek door een voormalige medewerkster (uit 1995) van de PS. Daarin schildert Evelyne Pathouot in woord en geschrift de PS-kandidate af als koel, berekenend en egoïstisch.
De schrijfster werkt inmiddels al vele jaren voor enkele parlementsleden van de UMP van Sarkózy. Ze voerde de afgelopen tien jaar een vergeefse juridische procedure voor de uitbetaling van achterstallig salaris. Ongetwijfeld veel kinnesinne, veel oud-zeer en veel haat-en-nijd, maar voor veel Franse zaterdagkranten ook gefundenes Fressen.

Er is zondag voor Ségolène nog een klein kansje op een opsteker: president Chirac zal in een tv-reportage iets zeggen over zijn eigen toekomst. Niemand houdt er meer rekening mee dat Chirac zich opnieuw in de strijd werpt. Maar het is geen geheim dat Chirac zijn UMP-partijgenoot Sarkózy niet kan luchten of zien. Tot nu toe heeft Chirac geweigerd zijn steun voor de kandidatuur van Sarkozy uit te spreken.
Wat nou als Chirac zondag iets positiefs over Ségo gaat zeggen, of iets negatiefs over Sarko? Of dedsnoods: andersom ! Sarkozy, die de bui al een beetje ziet hangen, wil per sé voorkomen dat de Franse media zondag en maandag alleen maar bòl staan van Ségo. Dus heeft hij op het laatste moment een eigen politieke bijeenkomst belegd, ook in Parijs, met een zeer groot aantal UMP-kopstukken. Vanaf maandag draait de campagne om het Franse presidentschap op volle toeren.