Nu we toch eenmaal bezig zijn:
Veel woorden die van oorsprong Frans zijn, zijn vernederlandst en hebben een andere betekenis gekregen (zie vocabloc Faux Amis I).
Veel mensen vinden het leuk Franse uitdrukkingen te gebruiken. Dat staat intelligent, denken ze. Dat is zo wanneer de uitdrukkingen correct zijn. Een stuk minder intelligent is het namelijk wanneer deze uitdrukkingen fout worden gehanteerd.
Een bekend voorbeeld is flux de bouche. Veel mensen gebruiken deze uitdrukking om aan te geven dat ze iemand welbespraakt vinden. Wat ze dan echt zeggen is dat iemand sproeit of zoals men ook wel zo leuk zegt: spreekt met consumptie
.
Iemand die goed van de tongriem is heeft een flux de paroles of wordt éloquent genoemd.
Over consumeren gesproken, dat is in het Frans dan weer consommer, want consumer betekent verteren, verbranden.
Ook berucht: ordinair. In het Nederlands een woord met een behoorlijk negatieve klank, in het Frans niet: des gens très ordinaires zijn geen Tokkies, maar heel gewone luitjes.
Bij vulgair kan het twee kanten op. Enerzijds betekent het ook gewoon, alledaags, anderzijds kan het plat, grofbetekenen. Oppassen, dus. Cest le ton qui fait la musique.