Webloggers over de rooie


Deze mededeling vond ik in de beheerpagina’s van web-log.nl
Morgen (donderdag 6 januari 2005) gaan velen weblogs in nederland op ‘wit’. Met deze actie willen de webloggers laten weten ook zeer mee te leven met de ramp in Azië.
Door hieronder het vinkje aan te vinken en op opslaan te klikken doe je mee aan de actie. In dat geval zal je weblog morgen (van 0.00u t/m 23.59u) niet beschikbaar zijn, maar komt daarvoor in de plaats een witte pagina, met een afbeelding. Onder de afbeelding komt een link naar www.giro555.nl.
Lees hier meer over de actie.

Op wit? Dat is net zo nuttig als drie minuten stilte. Wat hebben de mensen in Azië daar aan? Laten we morgen liever met zijn allen actie voeren om geld binnen te krijgen. Niet door te zwijgen, maar door te praten! Door anderen te overtuigen iets te doen!
Ik heb inmiddels 1% van mijn omzet over 2004 afgestaan en zal de rest van dit jaar 10% van de bruto inkomsten van Immogo overmaken naar een doel in het getroffen gebied. Als iedereen 1% van zijn inkomen afstaat, kan het budget van de hulporganisaties flink oplopen. Hollandais en France gaat dus niet op wit (al had ik een dagje vrij ook wel lekker gevonden)!
PS: ooit bedacht ik een soort ‘webloggers voor het goede doel’-actie. Als tegenwicht voor het vaak vandalige en egocentrische gedrag van (bezoekers van) populaire weblogs. Animo zo goed als nihil. Zelfs de schijnheilige beheerders van het weblog dat me een podium bood hebben geen cent gestort. Maar op wit gaan, ach ja, dat is wel een lekker makkelijke manier om te laten zien hoe zeer je meeleeft. Lekker goedkoop ook.

10 reacties op “Webloggers over de rooie

  1. 3 minuten stilte is misschien niet nuttig. Maar we hebben het hier over respect voor de doden, net als op 4 mei. Dat probeer ik mijn kinderen ook bij te brenegen, net zoals mijn ouders dat bij mij hebben gedaan. Ja, ik was, volgens sommige mensen dan, zo’n kneus die om 8 uur naast haar fiets stond.
    Een log de hele dag op wit, dat schuift helemaal niks. Alle dingetjes bij elkaar, zoals zo’n kind dat met een schoenendoos klaarstaat naast de emballage, voor de bonnetjes etc etc.

  2. Het schuift dan misschien wel niks, maar ik ben het wel met Dineke eens dat we het uit respect voor de slachtoffers wel kunnen doen… Ik ben zelfs nu nog op 4 mei om 20.00 uur een minuut stil en leer dat ook aan mijn kinderen.

  3. Hangt je respect voor de slachtoffers af van een ostentatief gebaar? Natuurlijk is het mooi om een paar minuten stil te zijn, en daar doe ik graag aan mee. Ik was eens op vier mei in café Molenpad in Amsterdam waar ze dat deden. Dat was echt heel mooi. Maar om nou alle weblogs op wit te doen… en dan die logs waar ze het hele jaar door kankeren op buitenlanders, dat die dan meedoen met zo’n actie… Het is me gewoon te makkelijk, zo’n zelfbedacht gebaar om te laten zien dat je heus het hart op de goede plaats hebt. Doe dan echt wat.

  4. Duh…. tuurlijk moet je echt iets, maar al het geld wat uit zo’n actie komt is toch meegenomen…alle kleine beetjes helpen….

  5. @marjan Met echt iets doen bedoel ik ook echt iets geven. Je hoeft er heus niet naar toe, zoals Lonnie de TV-kok die bij Shownieuws staat te melden dat hij op het vliegtuig springt om voor zijn arme landgenoten te gaan koken. Alsof die mensen niet al genoeg ellende hebben. Dan had hij beter de inkomsten van zijn kookboek af kunnen staan. (Nu met extra recept: Watergruwel op zijn Indonesisch)
    Sorry, René, het is nog te vroeg voor grappen, ik weet het. Maar wat moet je anders. Als je er echt bij stil gaat staan, word je gek! Er is deze week in een buurdorp een meisje van 18 overleden aan een ziekte. Haar foto stond in de krant. Ze wou verpleegster worden. Wij hadden het er over hoe erg dat moest zijn voor de familie. Hoeveel meisjes van 18 zijn daarginder omgekomen? Ik bedoel maar.

  6. Overigens nog getwijfeld om een logo van Giro 555 op de site zetten, maar als je zelf niets doet is dit op zijn minst licht hyprociet.

  7. Juist. Dat was mijn grootste grief indertijd met Allemaallappen. Logbezoekers riepen (terecht) kritisch: “Geven jullie zelf wel wat aan dat goede doel van de maand?” en mijn gastheren de logbeheerders zeiden: “Onze storting is onderweg.” Achteraf bleek dat ze het alleen over mijn storting hadden, want het doel van de maand had verder niks ontvangen. Ik was columnist op dat weblog, maar ben er sindsdien nooit meer geweest.
    Maar goed, als je zelf iets geeft, wat je maar kan missen, dan verdien je daarmee het recht via een logo op je site anderen te vragen hetzelfde te doen.
    Voel me er trouwens allerminst armer door, met een lekkere Suzienne op tafel!

  8. Medelijden is een slechte raadgever, zeker als het wordt gevoed door post-koloniale schuldgevoelens. Geef maar zeur niet!