In een grijs verleden ging ik wel met een studiegenoot liften. Naar Frankrijk. Aangezien we twee mooie jongens waren, werden we regelmatig aangezien voor een stelletje. Daar hebben we verder geen last van gehad. Behalve één keer toen we in Parijs een hotelkamer boekten in een vlooiennest naast de hallen. We kregen een kamer met een duidelijk beslapen bed, waarin we zelfs nog wat verdwaalde schaamharen aantroffen. De eigenaar – ter verantwoording geroepen met een verontwaardigd: “Il y a des poils dans le lit!” – putte zich uit in excuses. Hij dacht kennelijk dat we alleen voor een snelle wip kwamen. We kregen een andere kamer, zonder haren, maar wel met een heel nest stofkonijntjes onder het bed. Het was geen duur hotel.
Er bestonden toen, voor zover ik weet, nog geen reizen voor mensen van het homosuele geloof. Nu wel. Waarom? Nou, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Je wilt als gay couple (m/v) nu eenmaal niet in een hotel terecht komen waar een homohater achter de receptie (of erger: in de keuken) staat.
Er zijn speciale hotels en chambres d’hôtes die met zoveel woorden melden dat ze niks tegen homo’s en lesbo’s hebben. Dat vind ik persoonlijk een beetje overdreven, maar ik kan me ook wel weerr voorstellen dat het voor de gelijkstromig geaarde reiziger een geruststelling is.
Misschien zou het handig zijn als uitspanningen die wél bezwaar hebben tegen niet-gemengde koppels dat ook vooraf duidelijk maken. Wellicht moet er een soort JA/NEE-sticker komen? Dan weten we tenminste welke bedrijven we moeten mijden als de pest.