Op verzoek van Ferry hier een babbelhoekje, waar je al je dagelijkse beslommeringen met de bezoekers kunnen delen. Een soort dorpscafé, dat ik naar mijn jeugdhelden Roger et Françoise heb vernoemd. Kennen jullie die?
Hollandais en France
De gezelligste website voor Nederlanders die iets met Frankrijk hebben
zijn dat die strip detectives? 😉
Krek
Ik sta bij W.I.E. online, kan me wel aanmelden maar niet afmelden?
(ga namelijk zo weg, Antwerpen trotseren en kijken hoelang het duurt voor we in Boutgondie zijn)
😉
Nee, sorry. Wie weet het wel?
(is verder niemand online, maar dat komt vast.) Heb je vandaag al voor ons gestemd, Ferry? De bovenste twee links zorgen voor naamsbekendheid van ons nieuwe weblog.
shit dat stemmen gaat razendsnel 8)
Gaat vanzelf, Ferry. Als je uitlogt, verdwijnt je naam. Alleen kun je dat niet controleren, want als je inlogt, komt vanzelf je naam in de lijst. Ondraaglijk! Net als het lichtje van de koelkast. Heb je wel eens geprobeerd om in de spiegel te zien hoe je er uit ziet als je jezelf niet in de ogen kijkt?
moeten we elke dag stemmen?
(mij best zolang het maar niet om politiek gaat) 😀
die koelkast en dat lampje, dat was toch iets wat die Belgen hadden bedacht 😉
Nou, het hoeft niet. Bovendien zou het ook niet helemaal eerlijk zijn. Maar ik kan je natuurlijk niet tegenhouden. Bovendien maak ik me sterk dat er meer sites zijn die af en toe wat klikacties op touw zetten. Volgens de afspraken mag je geen scripts gebruiken. En je kunt er natuurlijk ook ff rondkijken, om je klik diepere waarde te geven. Als je tijd had, wat je moet deze kant op.
Goede reis. Sterkte. Op frankrijkforum las ik dat er 2 uur staat. Via Maastricht?
je part
tot dinsdag 🙁
Ja, dat wij Hollanders het niet kunnen velen dat het lichtje blijft branden met de deur dicht. Zelf ga ik er ‘sd avonds altijd bij zitten lezen, sla ik drie vliegen in 1 klap. Gratis licht, airco én altijd wat te naschen bij de hand.
OK, ik leg uit:
Roger et Françoise waren twee kinderen die met hun hondje Toto figureerden in de eerste hoofdstukjes van mijn allereerste Franse lesboekjes: La plus belle langue. Ik had les van Mevrouw Sauvage (die hette echt zo), die dat op zeer aanstekelijke wijze deed. Ze heeft zelfs l’étranger van Camus integraal voorgelezen! Paarlen voor de zwijnen, als je het mij vraagt, maar voor mij begon daar de liefde voor de Franse taal pas echt.
Nederlanders van een generatie ouder kennen allemaal het eerste zinnetje : “Papa fume une pipe.”
Misschien wel leuk om hier te vermelden dat de Fransen óók zo’n zinnetje kennen. Hun eerste Engelse les begon jarenlang met de zin: “My tailor is rich.” Dus als je een keer een compliment van een oudere heer of dame over je kleding krijgt, épateer hem dan met dat zinnetje (beetje op zijn ‘Allo ‘Allo’s uitspreken, anders verstaan ze het niet).
In Asteriks en de Britten komt dat zinnetje trouwens ook voor, al direct bij de ontmoeting met een van de eerste Britten. Niet-Fransen lezen over die verwijzing heen, maar voor de Fransen gaat er een wereld van nostalgie open.
Er zitten in Astérix zoveel verborgen grappen, waar menigeen overheen leest (alleen de namen van de Romeinse legerplaatsen al: Tartopum, Babaorum), het is alleen wel minder geworden na de dood van Goscinny……