Met de nare ervaringen is het blijkbaar meegevallen, hoe zit dat met de echt leuke??
6 reacties op “Chez Roger & Francoise dinsdag 27/07”
een schoon web log ‘s-morgens vroeg, met geen enkel nare opmerking en ik ben de eerste … dat is pas leuk !
Kom je ‘smorgens kijken of er nog iemand iets interessants heeft op te merken, staat er alleen een triomfantelijk FIRST POST-reactie. Wat een bummer!
Leuk, leuk…tja wat is leuk?
Dit is leuk:
Komt een goudvis bij de dokter.
Zegt die dokter: “Ah, ik zie het al: uit de kom.”
waar de gouvis niet om kon lachen en toen de dokter heeft aangeklaagd voor kwakzalver praktijken … Ja inderdaad waar gaat het heen met de wereld !
PS : Wel goed bakken hoor goudvis niet half rauw opeten !
Het was een mooie herfstochtend,kwart over negen gaat de telefoon,de gezondheidsdienst voor dieren,er is een pink gevonden in het volgende dorp,en die pink is van ons.Ik krijg het telefoonnummer van de vinder,dat blijkt een collega en hij heeft niet een pink gevonden maar drie,hij heeft ze in een wei opgesloten,doe maar rustig aan ze zijn veilig.Echt rust heb ik niet want deze dames horen bij een koppel van zes.In de auto dus en als de weerlicht naar de wei,die natuurlijk leeg is.Eerst de vondelingen ophalen dus en ondertussen de ogen goed openhouden,de andere drie kunnen niet ver weg zijn.Met de collega die we toen nog niet kende,kennis gemaakt en de pinken opgeladen.En toen begon onze zoektocht.Onze collega begon er ook een maar geen van beiden met resultaat.Ten einde raad de gendarmerie gebeld,die hadden geen melding binnengekregen daardoor mochten wij er vanuitgaan dat de dieren niet in gevaar waren en geen gevaar veroorzaakten,als ze over een paar uur niet terecht zouden zijn mochten we natuurlijk weer bellen.Weer zoeken dus,en weer zonder resultaat!Weer de gendarmes gebeld,als we iets horen bent u de eerste die het weet was het antwoord.Om half vijf de kindjes uit school gehaald,even staan praten met de mevrouw die tegenover de wei woont waar de dames thuis hoorde,ze heeft niets gemerkt van de ontsnapping.Weer zoeken en weer niets gevonden,we besluiten maar te gaan eten en op het moment dat ik roep dat het eten klaar is stopt er een auto op het erf,we staan alle vijf tegelijk beneden,een vriendelijke man stapt uit en vraagt of wij drie pinken kwijt zijn,ja!Ze zijn gevonden!!!!Ze lopen in een buurtschap vlak bij de wei,dus springen de kindjes en ik in de auto en mijn andere ik in de trekker,het eten is vergeten.In het buurtschap aangekomen stond er op ierdere straathoek iemand klaar om ons de weg te wijzen.Uiteindelijk beland ik bij een mevrouw die mij vertelde dat ze mij,bij school had horen vertellen over de vermistte dames en ze had ze ’s morgens al gezien!Thuisgekomen was ze naar haar buurman gegaan of hij wist wat ze er mee aanmoest.Wat bleek: op hun ronde hadden de gendarmes iedere boer aangesproken die ze zagen:de Hollanders zijn drie pinken kwijt,ze zijn doodongerust,als je weet waar ze zijn ga er dan heen of bel ze op,ze spreken heel goed Frans.Achteraf bleek dat het hele dorp op zoek is geweest.Weer een telefoontje naar de gendarmes,nu om ze te bedanken,fijn mevrouw dat ze weer veilig zijn,fijn dat wij ons werk goed gedaan hebben,maar het was het minste wat we konden doen,U zat zo over uw dieren in!De mevrouw die tegenover de wei woont stak de volgende ochtend bij school allebei haar duimen op:ze zijn terug!!!!
Tot op de dag van heden vind ik dit een van onze leukste Frankrijk belevenissen!
een schoon web log ‘s-morgens vroeg, met geen enkel nare opmerking en ik ben de eerste … dat is pas leuk !
Kom je ‘smorgens kijken of er nog iemand iets interessants heeft op te merken, staat er alleen een triomfantelijk FIRST POST-reactie. Wat een bummer!
Leuk, leuk…tja wat is leuk?
Dit is leuk:
Komt een goudvis bij de dokter.
Zegt die dokter: “Ah, ik zie het al: uit de kom.”
waar de gouvis niet om kon lachen en toen de dokter heeft aangeklaagd voor kwakzalver praktijken … Ja inderdaad waar gaat het heen met de wereld !
PS : Wel goed bakken hoor goudvis niet half rauw opeten !
Het was een mooie herfstochtend,kwart over negen gaat de telefoon,de gezondheidsdienst voor dieren,er is een pink gevonden in het volgende dorp,en die pink is van ons.Ik krijg het telefoonnummer van de vinder,dat blijkt een collega en hij heeft niet een pink gevonden maar drie,hij heeft ze in een wei opgesloten,doe maar rustig aan ze zijn veilig.Echt rust heb ik niet want deze dames horen bij een koppel van zes.In de auto dus en als de weerlicht naar de wei,die natuurlijk leeg is.Eerst de vondelingen ophalen dus en ondertussen de ogen goed openhouden,de andere drie kunnen niet ver weg zijn.Met de collega die we toen nog niet kende,kennis gemaakt en de pinken opgeladen.En toen begon onze zoektocht.Onze collega begon er ook een maar geen van beiden met resultaat.Ten einde raad de gendarmerie gebeld,die hadden geen melding binnengekregen daardoor mochten wij er vanuitgaan dat de dieren niet in gevaar waren en geen gevaar veroorzaakten,als ze over een paar uur niet terecht zouden zijn mochten we natuurlijk weer bellen.Weer zoeken dus,en weer zonder resultaat!Weer de gendarmes gebeld,als we iets horen bent u de eerste die het weet was het antwoord.Om half vijf de kindjes uit school gehaald,even staan praten met de mevrouw die tegenover de wei woont waar de dames thuis hoorde,ze heeft niets gemerkt van de ontsnapping.Weer zoeken en weer niets gevonden,we besluiten maar te gaan eten en op het moment dat ik roep dat het eten klaar is stopt er een auto op het erf,we staan alle vijf tegelijk beneden,een vriendelijke man stapt uit en vraagt of wij drie pinken kwijt zijn,ja!Ze zijn gevonden!!!!Ze lopen in een buurtschap vlak bij de wei,dus springen de kindjes en ik in de auto en mijn andere ik in de trekker,het eten is vergeten.In het buurtschap aangekomen stond er op ierdere straathoek iemand klaar om ons de weg te wijzen.Uiteindelijk beland ik bij een mevrouw die mij vertelde dat ze mij,bij school had horen vertellen over de vermistte dames en ze had ze ’s morgens al gezien!Thuisgekomen was ze naar haar buurman gegaan of hij wist wat ze er mee aanmoest.Wat bleek: op hun ronde hadden de gendarmes iedere boer aangesproken die ze zagen:de Hollanders zijn drie pinken kwijt,ze zijn doodongerust,als je weet waar ze zijn ga er dan heen of bel ze op,ze spreken heel goed Frans.Achteraf bleek dat het hele dorp op zoek is geweest.Weer een telefoontje naar de gendarmes,nu om ze te bedanken,fijn mevrouw dat ze weer veilig zijn,fijn dat wij ons werk goed gedaan hebben,maar het was het minste wat we konden doen,U zat zo over uw dieren in!De mevrouw die tegenover de wei woont stak de volgende ochtend bij school allebei haar duimen op:ze zijn terug!!!!
Tot op de dag van heden vind ik dit een van onze leukste Frankrijk belevenissen!