Een van de dingen die je als Nederlander in den vreemde mist, is de biep. Zelfs als je goed Frans leest, kan het toch een verademing zijn om gewoon eens in je crapeaud onderuit te zakken met een litterair meesterwerk van Jan den Hartog of Olaf J. de Landell, of – als je meer van belletterie houdt – iets luchtigs van Komrij, Vestdijk of Mulisch. Hoe dan ook, kom er maar eens aan, in het Franse. Daarom is het zo fijn dat er initiatieven zijn zoals de Nederlandse bibliotheek in de Morvan. Zeker in een typische binnenblijfstreek waar het ongeveer 312 dagen per jaar regent, is dat echt een uitkomst.

De bibliotheek behoort geloof ik tot de populaire ‘Club du Morvan’, waar veel Nederlanders in de streek samen komen voor een praatje en het uitwisselen van recepten of ervaringen met Franse artisans. En dus om boeken te lenen. Ik denk dat ik zoiets ook maar op ga zetten in onze buurt. Er zijn wel niet zo veel Nederlanders, maar het stikt hier van de Engelsen en ik lees nog altijd liever Dick Francis dan die Huilebek.