Van een goede vriend kun je een hoop hebben. Maar zodra je iemand minder aardig gaat vinden, neemt ook je tolerantie tegenover zijn grapjes af. Ik was jarenlang een groot fan van de Consumentenbond. Hoe lang ik lid ben geweest, weet ik niet precies, maar ik herinner me nog hoe blij verrast ik was om te ontdekken dat ik de gids zonder extra kosten ook in Frankrijk kon blijven ontvangen. Inmiddels begint de liefde aardig te bekoelen.
Een jaar geleden heb ik me namelijk geabonneerd op Que Choisir, het Franse nichtje van de Consumentengids. Daar worden Franse producten in besproken, en Franse consumentenproblemen behandeld. Bij die stap besloot ik ook de Consumentengids op te zeggen. Met een nostalgisch gevoel, maar het is ook weer onzin om er twee consumentengidsen op na te houden. Wat volgde, staat in de brief die ik onlangs noodgedwongen aan de Consumentenbond schreef:
Geachte afdeling klantenservice,
Zojuist ontving ik uw tweede herinnering tot betaling. Deze berust op een misverstand, omdat ik al begin 2005 mijn lidmaatschap heb opgezegd. Ik schreef u toen een vriendelijke briefje, waarin ik meldde dat ik graag nog tot eind 2005 lid wilde blijven maar dat ik na jaren trouw lidmaatschap zou overstappen naar uw Franse collega-organisatie Que Choisir. Wellicht is deze brief niet goed gelezen of begrepen, want eind 2005 kreeg ik de melding: U hebt uw machtiging tot automatische overschrijving ingetrokken. Daarom zenden we u nu een acceptgiro. Kennelijk is mijn brief dus wel ontvangen, anders zou u de betalingswijze niet veranderen.
Ik heb direct (eind december 2005) een mailtje gestuurd met de melding dat ik juist helemaal geen lid meer wilde blijven. Een maand lang hoorde ik niets. Tot ik een mailtje kreeg dat het beantwoorden van de mailtjes helaas wat langer duurde in verband met grote drukte. En uiteindelijk weer een mailtje van uw juristen dat ik actie had moeten ondernemen toen ik drie weken na mijn eerste brief nog geen bevestiging van mijn opzeggen had ontvangen. Ik heb opnieuw gemaild dat ik niet van plan was te betalen, omdat ik opgezegd heb. En nog wel 6 maanden vóór de deadline! Nu krijg ik toch weer een betalingsherinnering. Voor een organisatie die vecht voor het vergemakkelijken van opzegprocedures van lidmaatschappen bent u hierin zelf wel erg rigide.
Deze affaire heeft me nu al meer tijd gekost dan ze waard is. Gezien mijn uurprijs had ik beter gewoon kunnen betalen, maar het is toch een beetje een principe-kwestie. Graag ontvang ik uw bevestiging van mijn opzegging per 1 januari 2005.
Met vriendelijke groet,
Gregor Hakkenberg
lidnummer 01217844
Kortom, gezeik van een organisatie die zichzelf in de rubriek Stekeligheden plaatst, waar een kleine geste had kunnen zorgen voor een vermelding in een Aardig-kadertje. Bovendien staat op de laatste rekening ineens een post verzendkosten. Een flinke prijsverhoging, die op zich al een legitieme reden zou vormen om op staande voet het abonnement te beëindigen. Moet ik nu per se onaardig worden?
De gids krijg ik nog steeds. En daarin vond ik bovenstaand artikeltje, links onder op de pagina, vlak boven de datering: april 2006. Vroeger, toen ik nog gék was op de consumentenbond, had ik er misschien wel om kunnen lachen. Nu zie ik het als een bevestiging van mijn vermoeden dat de bond zijn eigen leden minacht. Zie je ze zitten op de redactie? Superieur meesmuilend om de domheid van de gemiddelde consument? Een DVD terugspoelen! Woehaha! Lachen! Zal je zien hoeveel sukkels daar nog intrappen!
Weg met de Consumentenbond! Leve Que Choisir!