Hiromi en ik hadden vanavond een aangenaam avondje bij Pierre de Préty. Met een jonge, talentvolle jazzpianist en de sympathieke Jorge Martina, een Nederlands/Colombiaans/Antilliaans tenor die Italiaanse liederen zong. En hoe! Wij noemen hem in het vervolg ‘Gorge Martina’, want wat een strot.

Vorig jaar zag dat er zo uit, tussen de openslaande deuren naar het terras. Dit keer was het binnen. Met aansluitend een buffet en karaoke. Ik heb zelfs nog even met de echtgenote van Jorge, de ravissante Elvira, een romantisch duet mogen zingen, dus mijn avond kon sowieso niet meer stuk.

Hopelijk volgend jaar weer. Maar dan studeer ik wel mooi een stukkie van Fauré in! Of Ferré, dat mag ook. Die heeft heel mooie liederen gemaakt met teksten uit ‘Les Fleurs du Mal’ wist je dat? Mijn favoriete Franse chansons. Maar daarover wellicht een andere keer.