Er zijn op het internet heel wat virtuele werelden. Het inmiddels geflopte Second Life was even een enorme hype maar zal er nu wel als een spookstand uit zien. Ik hoor er tenminste nooit meer iets over. Iedereen is inmiddels in Facebook. Voor de kinderen zijn er echter nog diverse mogelijkheden om het dagelijkse leven te ontvluchten. Voor de jongetjes is er het fantasy game Dofus. De meisjes voelen meer voor Chapatiz. Hier kun je rondlopen en opdrachten doen (meestal in de vorm van behendigheidsspelletjes of quizjes). Daarmee verdien je dan punten, die weer goed zijn voor de aanschaf van kleding, zodat je een behoorlijke garderobe kunt opbouwen.
Net als bij Dofus kun je ook hier met je vriendinnen afspreken en tegelijk spelen en chatten. Waarbij ik mijn dochter natuurlijk op het hart druk dat alleen je eigen real life vriendinnen (van wie je de nicks kent) ook betrouwbare online vriendinnen kunnen zijn, en dat online vriendinnen net zo goed dekmantel kunnen zijn voor een morsige oude viezerik.
‘Jajajaja’, zegt ze dan, met een gezicht van ‘alsof-ik-nie-goed-bij-me-hoofd-ben’. Maar ik blijf het toch maar aansnijden, af en toe.