Franse girl power, dat is het, deze Yelle, « une chipie jusquau bout des ongles », « Lolita bretonne », reine de la provoc » zijn een paar termen die komen bovendrijven. De combinatie van een lief stemmetje en vrij harde teksten doet het m.
In september kwam haar eerste album uit, Pop-up.
Je veux te voir laat niets te raden over, de tekst is vrij expliciet.
Bovendien wordt er gedanst. Op een speciale manier. Is dit het Franse antwoord op onze jumpstyle? Of was dit er eerder? Het ziet er in ieder geval wat minder hardcore uit, deze
Tecktonic
(Zou het?)
Dit is haar site