Er bestaat een torretje, Loméchuse, dat een zoetstof kan afscheiden die onweerstaanbaar is voor mieren. Niet alleen onweerstaanbaar, maar ook onmiddellijk verslavend. Deze tor dringt binnen in een mierenhoop en doet zich te goed aan de eieren en de koningin. Eventuele aanvallende mieren worden intussen afgeleid door zijn achterlijf. Dat ziet er namelijk uit als de kop van een mier, en scheidt een sterk verslavende stof af.
Mieren zijn gewend nectar aan elkaar over te dragen in een soort zoen. Dat heet trophallaxie en ziet er uit als in het mooie macroplaatje hierboven. Dus dat ze die zoete rommel van een op een mier gelijkend achterlijf krijgen is voor hen niet meer dan logisch.
De stof is zo verslavend, dat – naar het schijnt – de mier eraan blijft sabbelen zelfs terwijl de tor hem verorbert. Na vertrek van de verzadigde Loméchuse gaan verslaafde mieren op zoek naar meer van deze drug. Ze achtervolgen de tor en klimmen tot bovenin een strohalm, waar ze blijven wachten op hun volgende ‘fix’ tot ze er dood bij neervallen.
Leuke weetjes. Algemene cultuur.