
Ik werd gebeld door de Wereldomroep. Of ik, als peilstok van de Franse samenleving, wat zinnigs kon zeggen over de reacties van de Fransen op de afgang van ‘Les Bleus’ in en tegen Z-Afrika. Dat kon ik niet, want ik spreek amper Fransen hier, omdat ik altijd maar thuis zit te werken voor en chatten met mijn Nederlanbdse klanten. Bovendien kijk ik geen Frans nieuws, noch Franse actualiteitenprogramma’s omdat ik niet kan wennen aan de aanstellerige stijl van al die in hoefijzervorm opgestelde BF’ers. Ça m’dégoute.
En de mensen die ik wél sprak, wilden het er eigenlijk niet over hebben. Het ‘bon mot’ dat ik lanceerde tijdens een ‘conseil de classe’ viel plat op zijn bek. Geen enkele reactie. En de vriend die ik op straat sprak tijdens een concert op de ‘journée de la musique’ leek het onderwerp ook snel af te willen sluiten. Onder elkaar spreken ze er schande van, maar tegenover buitenstaanders houden ze een stijve bovenlip. “Blijf met je gore poten van onze klotevoetballers af!”, blijkt het devies.
Hoe dan ook, mijn anders zo gevoelige wichelroede voor het Franse maatschappelijke sentiment blijft in dit geval in gebreke. Heeft iemand hier andere ervaringen? Kees bijvoorbeeld, volledig geïntegreerd, heeft die in zijn kennissenkring iets opgevangen over het algemene gevoel over de geslagen équipe van Domenèque?