Oplettende lezertjes weten dat ik me de afgelopen weken bij een zanggroepje gevoegd heb. We bereiden ons voor op het Fête de Ménetreuil, op 1 augustus.
Nou ja, zanggroepje… uit de 400 inwoners van ons dorp hebben zich een tiental meest bejaarden gemeld waarvan – zo dicteert de statistiek want al tiert de incest welig, we zijn Volendam niet – ruim de helft écht niet kan zingen, en de andere helft voor de helft redelijk. Eigenlijk zijn er maar twee mensen die maat en melodie kunnen houden. Bij de rest rest slechts plaatsvervangende schaamte. Maar goed, Idols is er groot mee geworden.

Ik reken mezelf – te elfder ure aan de groep toegevoegd – even heel onbescheiden tot degenen die nog redelijk mee kunnen komen. Nu blijkt dat de enige mannelijke kandidaat ineens een bruiloft heeft op 1 augustus, zit er nog een solo voor me in óók. Ik heb gekozen voor ‘Sur Ma Vie’ van Charles Aznavour. Een zielig, gedragen nummer over een man die op zijn leven zweert dat hij haar altijd trouw zal blijven. Hij staat al voor het altaar, het orgel jubelt… en zij komt niet opdagen. En tóch, tóch zal hij van haar blijven houden. Prachtig.

De muzikaal leider van het stel is George, een voormalige politieagent uit Lyon die zich na zijn pensioneren helemaal op het liedjeszingen heeft gestort. George probeert mij warm te krijgen voor de voor mij onbekende Sacha Distel. Niet geheel tevergeefs, want ik ben best een fan van ‘crooners’ als Sinatra, en Distel was een soort Franse Tony Bennet, zo blijkt. Ik ben nu aan het oefenen voor het lied ‘La Belle Vie’ (the Good Life) en misschien komt er ook nog een duet: ‘Le soleil de ma vie’ ofwel ‘Sunshine of my life’ van Stevie wonder. De Franse versie is een flauw aftreksel, maar wie weet mag ik mijn partij in het Engels zingen.

OK, nu volgt het servicegedeelte. Op zoek naar muziek kwam ik terecht op de Franse site ‘MusicMe‘ waar je gratis duizenden liedjes kunt opzoeken en afspelen. Ze hebben met name een fantastische Franse bibliotheek, waarin ik zelfs de verloren gewaande ‘Fleurs du Mal’ van Leo Ferré terugvond. Kan ik uren naar luisteren. Leuke functie is dat je na inschrijven een playlist kunt maken, zodat je een hele avond muziek bij elkaar kunt schrapen en afspelen, zolang je maar een internetverbinding hebt.

Downloaden kan trouwens ook, maar dan heb je naast een abonnement van 10 euro per maand (afzeggen kan elk moment, dus je kunt je eventueel sufloaden in één maand) ook een Windows Computer nodig. Sukkels. Verder zijn de gedownloadde liedjes niet op een CD te branden, maar wel via een USB-stick uit te wisselen of op een MP3-speler te gebruiken.

Bij muziek hoort ook tekst. Na het ter ziele gaan van Paroles.net is een van oorsprong Engelse site in het gat gesprongen. Dus de songteksten haal ik gratis uit de welvoorziene bibliotheek van Lyrics-Copy.

Zo. Dat was weer mijn positieve bijdrage aan het culturele niveau van HeF. Ohhhh, la belle vie!