Sinds 1957. Dat maakt dat het Institut Néerlandais in Parijs tot de oudste buitenlandse culturele vertegenwoordigingen in Frankrijk behoort. Nou hebben we natuurlijk nogal een band. Ga maar na: de eerste Nederlandse koning was een Fransoos, die ons ook nog eens behoorlijk in de watten heeft gelegd! Als ik de site van het IN bekijk, kan ik niet anders dan betreuren dat ik zo’n end van Parijs woon. Arnon Grundberg, Eddy Terstal, Oek de Jong en Margriet de Moor zijn interessante Hollanders, en ook de films en muziekuitvoeringen in het IN mogen er wezen. Maar om daar nou vier uur voor in de auto of de trein te gaan zitten…
Niet per se voor mijn persoonlijk genoegen, maar dan toch op zijn minst voor het algemeen goed is het toch fijn dat er zo’n Nederlandsch instituut is. Al was het maar om die etnocentrische Fransozen te laten zien dat er méér is dan hun eigen nombril. Je zou er bijna – bijna! – trots op Nederland van worden.