Ik woon in een piepklein dorp, verscholen in de piedmont van de Alpen. Er gebeurt zelden wat. Maarrrrr, we hebben – met slechts een luttele 250 inwoners – een bijzonder aangename “bistrot de pays”. Met gezellige bar voor de sociale contacten en zelfs een “Proxi” voor de allereerste levensbehoeften. Heel goed, vers en streekgebonden eten. Alleen een menu van de dag. Heb daar al heel wat stadse bewoners uit Aix en Marseille, en ook uit mijn geboorteplaats Amsterdam, mee naar toe gesleept. En de monden vielen niet alleen open om te eten…..

Enfin, we hebben hier elke ochtend op de regionale radio van France Bleue Provence een culinair programma. Recepten, adressen… Johannes van Dam zou het leuk (en leerzaam) vinden. De luisteraars kunnen bellen en dat heb ik maar eens gedaan, want de keuken van mijn dorpsrestaurant verdient alle aandacht. Ik ben – schijnt het – een minuut of vijf op de radio geweest om de mérites van onze bistrot te beschrijven. Of ik ook even mijn lof in het Nederlands wilde uitten. Gevolgd door een vertaling uiteraard.

En vandaag de hele dag op straat: “t’étais à la radio, super, ils ont eu beaucoup d’appels grâce à ton intervention”. Wist ik veel dat er zoveel mensen luisterden….

Het zijn natuurlijk wel de avantages d’un petit village!