Een droeve dag vandaag, voor allen die nog nostalgisch terugdenken aan Franse campings, waar je tussen het gefluit en gekraak door massaal luisterde naar Jan Pelleboer en Theo Koomen, nadat je eerst gecheckt had of de familie Jansen, rijdende in Zuid-Frankrijk in een blauwe opel kadett met het kenteken DB-25-57 niet toevallig bij jou op de camping stond.
Dat was vroeger. Tegenwoordig hebben we mobiele telefoon en (vooral) Internet. Wie neemt er nog een kortegolf-radio mee naar de Dordogne of de Provence?
Radio Nederland Wereldomroep maakte gisteren bekend haar diensten aan Nederlanders in het buitenland drastisch te beperken. Voortaan wil de omroep vooral de Nederlandse normen en waarden in het buitenland verspreiden, bij voorkeur in vreemde talen. Wat zijn die normen en waarden? Gaan we weer aan zending doen? Of gebruiken we de Wereldomroep om in 1.000 talen te verkondigen dat Nederland helemaal geen paradijs voor asielzoekers is?
Vrolijk word je in ieder geval niet van een radio-baas, die roept dat zijn journalistieke werk zo mooi aansluit op het beleid van onze regering… Hoezo onafhankelijke journalistiek. En ondertussen staan er ruim honderd banen op de tocht en dreigt ook oud-stamgast Iede zijn baan te verliezen.