Vroeger, in de jaren dat ik worstelde met pestkoppen, jeugdpuistjes en een totaal gebrek aan belangstelling (eerst voor en later) van de andere sexe, verloor ik mij in dikke stapels fantastische lectuur. Een tijdje was ik totaal verslingerd aan de Perry Rhodan Science Fiction stuiverromannetjescyclus, ik geloof geschreven door een heel stel Duitsers die elk om de beurt een uitgave voor hun rekening namen. Er waren er een paar honderd en ik had een kennis – nog zieliger dan ik – die alle titels en hun nummers uit zijn hoofd kende. En als je hem vroeg in welk boekje Gucky de ruimtemuis voor het eerst ontdekt dat hij kan teleporteren, wist hij het óók! Enfin, we waren Nerds. Wat dat betreft maak ik me niet erg veel zorgen over mijn aan het online fantasyspel ‘Dofus‘ verslaafde zoon. Hij moet allerlei strategische problemen oplossen en daartoe met andere spelers overleggen. Hij tikt inmiddels bijna sneller dan ik! En in een Frans dat vergeleken bij dat van veel van zijn medespelers een toonbeeld van foutloosheid is. Even afgezien van de opzettelijke afkortingsvormen, natuurlijk. Cé logic.
Maar ik dwaal af. Inmiddels is mijn liefde voor science fiction nog steeds groot, al heb ik minder behoefte om er vijf uur per dag in te steken. En inmiddels zijn er zeer interessante nieuwe media ontstaan, zoals de Podcast. Voor de liefhebbers die voldoende Frans hebben om te begrijpen wat een ‘Cerveau positronique’ is, is er [b]Utopod[b]. Een site die zich beijvert voor het via internet toegankelijk maken van fantasy literatuur. Voorlopig alleen van de twee webmasters, maar ze hebben grote plannen om ook ander auteurs toe te laten.
Treed binnen in een nieuwe wereld. Die van de Émissions Baladodiffusées Fantastiques ofwel de Fantasy Podcasts.