In het oude log hebben we het er al veel vaker over gehad: de dood van diverse kanten (klein,klein én zwart, plotseling, bevroren, noem maar op….
Met deze kennis en de nog inderhaast-per-internet-vergaarde-kennis erbij vond ik een interessante serie rondleidingen
Enfin. Wij gingen naar Parijs. En besloten ons om 14.00 h te vervoegen bij voornoemd metrostation, alwaar een zeer gevarieerd gezelschap reeds aanwezig was, allemaal benieuwd naar Pere Lachaise érotique….( ik moet wel even vermelden dat wij net hevig hadden geluncht…).
De heer B. etaleerde zijn scepsis bij onze aanmelding ( “Nee, betaalt u mij niet: wanneer het te moeilijk wordt ( -want ik citeer veel-…) kunt u zich schielijk terugtrekken (…zonder gezichtsverlies…) en bent u mij niks schuldig…”)
Waarachtig, een heer.
Enfin.
Wij hadden reeds voor aanvang zeer de smaak te pakken. Beyern heeft een prettige vertelstijl.
En het was goed te volgen. Op een enkele, zeer Franse verwijzing na (laten we wel wezen: zou een Fransman weten wie Tante Leen was? Ik bedoel maar…)
De tour begon om 14. 00 uur en om 17.30 uur werden we nog net niet van het kerkhof geschopt. En we waren verbaasd dat het al zo laat was. Dus waren we geboeid? Ik dacht het wel!
Overigens was het wel lachen: komt er uit zo’n keurige aktentas-met-paraplu porno van de grofste soort…..die vervolgens aan de groep wordt getoond, met de boodschap aan de jongste deelneemsters om even hun ogen te sluiten….
Enfin: wij hebben weer heel wat gespreksstof. En dat ene van Victor Noir wist ik nog niet