Nu we een beetje zijn bekomen van de dood van onze lieve Vicky (het doet nog wel steeds pijn als ik een plastic fles verfrommel -spelen! – of als er lekkere botjes over zijn – eten!), denken we voorzichtig weer aan een nieuw hondje. We zijn al bij het asiel gaan kijken en houden Leboncoin in de gaten, want eigenlijk willen we weer een bastaard. Nu was er dit weekend een hondenshow in Mâcon, dus dachten we: “Kom, we gaan eens kijken.”

Dat is een wereld op zich, die doet denken aan missverkiezingen, met allemaal trotse ouders die hun kindjes staan te fluffen en die met knikkende knieën de steevaast wat morsige juryleden tegemoet treden. Hoogtepunt was wat mij betreft Lees verder →