
Jarenlang ging ik met mijn familie en later met mijn gezin naar naturistenterreinen. In Frankrijk naar de blootcamping van Montalivet en in Nederland naar Gravingen (prachtig natuurlijk turfstekersterrein bij Westbroek, Utrecht), tussen de stijf in de leer levende, vegetarische saunafans van de Naturistenvereniging Zon en Leven. Van mijn 13e tot mijn 20ste echt heerlijke vakanties gehad en mijn eerste franse lessen genoten van prachtige blote meisjes die mijn blonde hoofd op hun gebruinde buik lieten rusten aan het Atlantische strand.
Inmiddels heb ik het niet meer zo op campings, waar het vaak op de verkeerde momenten net effe te gezellig is, maar dat kan ook liggen aan het feit dat we nu zo akelig rustig wonen. Enfin, ik drijf af. Bloot lopen en zwemmen is echter wél nog altijd lekker. Bovendien heeft het iets egaliserends. Iedereen is hetzelfde, zo zonder kleren. Hoewel dat tegenwoordig met al die lichaams ver- en ontsieringen ook weer een stuk minder wordt. Enfin, ga ik weer. Wat ik dus wil zeggen is dat ik ze wel begrijp, die lui van
Vivre Nu. En dat er zo veel mensen te vinden zijn die bereid zijn zich allemaal tegelijk in hun blootje in het Antwerps straatbeeld te begeven, dat maakt ze in mijn ogen alleen maar sympathieker.
Op het weblog Vivre Nu vind je ook dat stukkie over blootfotograaf Tunick (what’s in a name) in Antwerpen, die bovenstaande foto schoot. En als je wilt weten hoe het er op de eerder genoemde Franse blootcamping toe gaat, kijk dan naar de docu die je vindt onder de volgende url. In drie delen, waarbij je voor de vervolgjes eventjes die 01 in een 02 respectievelijk een 03 moet veranderen. Knip en plak: http://vivrenu.free.fr/editeur/download/24h_a_montalivet01.wmv
Aanleiding voor dit logje: een postje met de Montalivet-film van een bloemenmeisje op
Naturistenforum